Taekwondo - Historia

Pedro

HISTORIA

Swoje pierwotne korzenie taekwondo opiera na tradycyjnych koreańskich sztuk walki, a jego historia jest związana z historią Korei.

W okresie 57 r. p.n.e – 676 r. p.n.e. Półwysep Koreański podzielony był pomiedzy trzema dynastiami tworzącymi trzy odrębne królestwa: Koguryŏ, Silla i Paekche.

Istnieją przekazy historyczne świadczące, że już za czasów państwa Koguryŏ istniał prosty system walki. W 1935 japońska ekspedycja archeologiczna odkryła królewskie grobowce Muyong-chong oraz Kakchu-chong w Tungku, prowincja Hwando (Wandu) w Mandżurii. W obu grobowcach zauważono na sufitach freski przedstawiające stojących mężczyzn, którzy najprawdopodobniej ćwiczą taekkyeon, sztukę będącej pierwowzorem taekwondo.

Dowodem wiedzy o sztukach walki w Silla są natomiast dwa buddyjskie reliefy wykute w kamieniu, znajdujące się w grocie Sokkuram na terenie świątyni Pulguksa w Kyŏngju. Wyrzeźbione na płaskorzeźbach postacie stoją w pozycjach obronnych wykonując blok kumgang-maki, ćwiczony do dziś w taekwondo. Ówczesne państwo Silla było znane z rycerzy Hwarang, którzy nauczeni byli wiary buddyjskiej, zasad kultury i dobrego wychowania oraz sztuki wojennej obejmującej jazdę konną, łucznictwo (kiundo), szermierkę (gum do), zapasy (sirum) oraz walkę wręcz. Nie można jednoznacznie stwierdzić jakie systemy walki byłu ćwiczone przez rycerzy Hwarang. Były to prawdopodobnie taekkyeon oraz powstały w Paekche subak.

Od tamtego czasu zarówno taekyen, jak i sudok, w mniejszym lub większym stopniu, uczestniczyły w życiu kulturowym oraz koreańskich strukturach militarnych. W 1919 wraz z rozpoczęciem okupacji Korei przez wojska japońskie rozwiązano armię koreańską, a uprawiania sztuk walki było karane długoletnim więzieniem lub śmiercią. Obie sztuki walki musiały być uprawiane i kultywowane w konspiracji lub poza granicami Korei.

Po odzyskaniu niepodległości w 1945 Koreańczycy ponownie mogli kultywować tradycje swoich przodków, a w tym jawnie uprawiać sztuki walki. 36 lat okupacji sprawił, że style taekkyeon i subak zostały rozbite na wile odmian, a każdy z mistrzów założycieli uważał, ze jego system jest najlepszy.

ŹRÓDŁO : Wikipedia